جشن جهانی نوروز ۱۳۹۷
شنبه، 12 اسفند 1396
میدان ساعت (مقابل عمارت شهرداری تبریز) واقع در خیابان امام خمینی (ره)
میدان ساعت (مقابل عمارت شهرداری تبریز) واقع در خیابان امام خمینی (ره)
به گزارش تبریزتریپ به نقل از ایسنا، شهردار تبریز با بیان این که «تبریز ۲۰۱۸» سوم فروردین ماه با حضور رئیس جمهور کشورمان در قالب جشن جهانی نوروز به طور رسمی افتتاح میشود، گفت: از روسای جمهور چندین کشور برای حضور در این مراسم دعوت میکنیم و شعار «بایرامی تبریزده» نیز به این منظور در نظر گرفته شده تا اصناف و کسبه شهر به ویژه اصناف بازار در عید نوروز نیز فعالیت کرده و آماده میزبانی از گردشگران باشند.
ایرج شهینباهر در برنامه تبریزیم، با بیان اینکه برنامههای آغازی رویداد «تبریز ۲۰۱۸» دهه حدفاصل شب یلدا تا شروع سال جدید میلادی برگزار میشود، اظهار کرد: شب گذشته جشنواره زمستانی تبریز آغاز به کار کرد و طی روزهای آتی مراسمی همچون آتشبازی، جشنوارههای مختلف و کنسرتها برگزار خواهد شد.
وی با بیاناینکه کالبد شهر را برای تبریز ۲۰۱۸ آماده میکنیم، اظهار کرد: نگاهمان به این رویداد یکساله نبوده و اعتقاد داریم تبریز ۲۰۱۸ شروعی برای توسعهی گردشگری در تبریز است و در کنار برنامههای فرهنگی، پروژههای بزرگی همچون مرکز همایشهای بینالمللی، مقبره الشعرا و میدان آذربایجان به سرعت اجرا میشوند و فردا (جمعه) بدون سر و صدا یکی از لاینهای میدان آذربایجان مورد بهرهبرداری قرار میگیرد.
شهینباهر با اشاره به تلاش شهرداری تبریز برای ارتقای نشاط اجتماعی، اظهار کرد: از اعضای شورای شهر تبریز به دلیل حمایت از بنده و فراهمسازی این فضای خدمترسانی قدردانی میکنم، معتقدم طی دو ماه گذشته فضای آرامی در تبریز حاکم شده است.
وی با اشاره به تلاش شهرداری برای آموزش نحوه برخورد با گردشگران برای شغلهای مرتبط با گردشگری، بیان کرد: به این منظور رانندگان تاکسی، اصناف سطح شهر و به ویژه اصناف بازار مرحله به مرحله در مرکز علمی کاربردی شهرداری تبریز حضور یافته و آموزشهای مرتبط با نحوه برخورد و صحبت با گردشگران را دریافت میکنند.
شهردار تبریز ادامه داد: همچنین با کفسازی، احیای حیاط ها و ایجاد رستورانهای سنتی و چایخانهها بزرگترین بازار سرپوشیده جهان را برای میزبانی از گردشگران آماده میکنیم.
شهینباهر حضور در نمایشگاههای بین المللی گردشگری و درج نام و تصاویر جاذبهها در شهرهای مختلف را در راستای تبلیغ ۲۰۱۸ دانست.
آیا تاکنون در مورد پروژه «تبریز ۲۰۱۸» چیزی شنیده اید؟ این عبارت را می توان در اکثر خیابان های تبریز مشاهده کرد. آیا می دانید تبریز ۲۰۱۸ چیست؟
شاید پیش از توضیح این طرح بد نباشد شما را با «شهر نمونه گردشگری جهان اسلام» آشنا کنیم. گفتنی است، «سازمان کنفرانس اسلامی» معروف به «سازمان همکاری اسلامی» طرحی را از سال ۲۰۱۵ با نام معرفی شهر نمونه گردشگری کشورهای اسلامی کلید زد. در این طرح هر ساله شهری از کشورهای اسلامی به عنوان «شهر نمونه گردشگری جهان اسلام» معرفی می شود.
بارونآواک (بارناوا) یکی از محلههای مرکزی شهر تبریز است که بین محلههای (اهراب، لیلآباد و میارمیار) واقع شده است. بانی این محله، ریشسفید ارمنی این شهر، «بارونآواک» بوده که در دوران ناصرالدین شاه، یکی از برج و باروهای هشتگانهٔ تبریز را که پس از زمینلرزهٔ سال ۱۷۸۰ میلادی ساخته شده بود، تخریب نموده و در محل آن، ارمنیهای طبقهٔ متوسط و فقیر این شهر و مهاجران ارمنی که از سایر شهرها و روستاهای آذربایجان به تبریز آمده بودند را سکونت داد.
کلیسای سرکیس مقدس، مدرسهٔ «تامارا تومانیانس» که مختص دانشآموزان ارمنی بود (تأسیس: ۱۸۹۶) و «دبیرستان اسدی» که توسط یکی از ثروتمندترین ارمنیهای ساکن تبریز به نام «ساهاکیان» بنا شد، از جملهٔ مراکزی بودند که پس از احداث محلهٔ بارونآواک در این منطقه ساخته شدند.
کوچههای (پطروسخان، غزل، کلیسا و یخچال)، از قدیمیترین معابر و گذرگاههای محلهٔ بارونآواک به شمار میروند. یادمان مجاهدان ارمنی در محوطهٔ کلیسای سرکیس مقدس قرار گرفته است. این کلیسا پس از ایجاد در سال ۱۸۲۱ میلادی، بهعلت فرسودگی بنا در سال ۱۸۴۵ میلادی نیز بازسازی شدهاست.
در پی دگرگون سازیها در گذرهای تاریخی واقع در بافت قدیم کلانشهر تبریز در واپسین سالهای دهه هشتاد خورشیدی با دستور شهردار وقت شهر تبریز دست اندرکاران اجرایی سازمان شهرداری تبریز مصمم شدند با کوبیدن و زدودن و نابودی بناهای دیرپا و خانههای مسکونی قدیمی بر پهنای گذر بارون آواک افزوده یا به واقع کوچه دیرینه بارون آواک را تبدیل به خیابان نمایند لذا در پی این تصمیم بسیاری از خانهها و ابنیههای قدیمی واقع در دو سوی گذر بارون آواک از میان برداشته شده و با صدور پروانه از سوی سازمان شهرداری به مالکان زمینهای واقع در نبش خیابان تازه گشوده شده تعداد فراوانی ساختمانهای چندمرتبه و آپارتمانهای نوپا ساخته و جایگزین بناهای دیرینه ساخت دو سوی گذر بارون آواک شد، از سویی دیگر یکی از اقدامات نامناسب شهرداری در پیوستگی محله تاریخی بارون آواک نابودی و از میان برداشتن باغ قدمت دار «بنکداریان» میباشد.
در حال حاضر در میانههای گذر پهنتر شده بارون آواک بنای قدیمی یک واحد سنگک پزی سنتی همچنان پابرجا مانده، عمارت قدمت دار این نانوایی قدیمی مربوط به عهد قاجار میباشد و در نوع خود یکی از زیباترین بناهای بجا مانده از دوران دیرینگی محله بارناوا (بارون آواک) میباشد اما به دلیل در امتداد مسیرگشایی قرار گرفتن این واحد نانوایی دیرپای مقرر شده بزودی تمام بنای دیرپای آن از سوی کارگران واحد اجراییات سازمان شهرداری مورد تخریب قرار گیرد.
موزهٔ آذربایجان یکی از مهمترین موزههای ایران است که در شهر تبریز و در جوار مسجد کبود قرار گرفتهاست. در این موزه که به عنوان دومین موزه باستانشناسی ایران پس از موزه ملی ایران شناخته میشود، آثار تاریخی و هنری متعلق به دوران پیش از اسلام و دوران اسلامی به نمایش گذاشته شدهاند. آندره گدار -باستانشناس فرانسوی- نقشهٔ تنظیمی بنای موزهٔ آذربایجان را با الهام از معماری محلی در آذربایجان ایران تهیه نموده و اسماعیل دیباج -رئیس وقت ادارهٔ فرهنگ تبریز- آن را ترسیم نمودهاست.
در سالهای ۱۳۰۶ و ۱۳۰۷ خورشیدی نمایشگاهی از سکههای تاریخی تبریز در کتابخانهٔ تربیت برقرار شد. در پی همین نمایشگاه طرح تأسیس موزهٔ آذربایجان در این شهر مطرح گردید. با این حال اجرای طرح بنای موزه آذربایجان مدتها به طول انجامید. در این سالهای آثار تاریخی و هنری کماکان در تبریز به نمایش گذاشته میشد. در یکی از مهمترین این نمایشگاهها در سال ۱۳۳۶ خورشیدی، ۲۰۲ عدد اثر تاریخی متعلق به موزهٔ ایران باستان به تبریز فرستاده شد تا در کتابخانهٔ ملی این شهر به نمایش گذاشته شود. بعدها نیز آثار و اشیای تاریخی تبریز در دبیرستان نجات این شهر نگهداری شده و به نمایش درمیآمدند. سرانجام در اردیبهشت ۱۳۳۷ خورشیدی بنای موزهٔ آذربایجان آغاز شد و این موزه بهطور رسمی در سال ۱۳۴۱ خورشیدی به بهرهبرداری رسید.
موزهٔ آذربایجان از ۳ سالن به متراژ ۸۰۰ متر مربع و سالن مخصوص نمایش سکهها و مهرهای تاریخی ایران در طبقهٔ اول تشکیل یافتهاست.
در طبقهٔ همکف موزهٔ آذربایجان، آثار و اشیای تاریخی مربوط به دوران پیش از تاریخ و دوران پیش از اسلام گردآوری شدهاند که سفالهای مربوط به تپهٔ اسماعیلآباد با هفت هزار سال قدمت، از تاریخیترین آثار این بخش بهشمار میروند. قدمت سنگهای معدنی «سرپانتین» که در جیرفت یافته شدهاند نیز به دوران پیش از تاریخ میرسد؛ برروی این سنگها تصاویری از گیاهان و حیوانات گوناگون نقش بستهاست. همچنین مجسمهٔ الههٔ زن که در رستمآباد گیلان یافته شده، سه هزار سال قدمت دارد؛ این مجسمه ارزش زن را در دوران ایران باستان به تصویر کشیدهاست. ریتونهای مربوط به دو تا سه هزار سال پیش نیز در این موزه نگهداری میشوند.
اجساد مرد و زنی که مربوط به سه هزار سال پیش هستند در سال ۱۳۷۸ خورشیدی و در پیرامون مسجد کبود یافت شدهاست. این اجساد از بقایای گورستان سه هزار سالهای محسوب میشوند که برای بازدید عموم به موزه آذربایجان انتقال یافتهاند. سنگ بسمالله اثر محمدعلی قوچانی نیز در انتهای سالن طبقه همکف قرار گرفتهاست. چهار قسمت از این سنگ پنجقسمتی قاب آن و یک قسمت باقیمانده نیز متن آن است.
برج آتشنشانی تبریز (برج یانقین) اولین برج آتشنشانی کشور است که هماکنون در محوطه ایستگاه آتشنشانی نبش خیابان خاقانی و خیابان بهادری تبریز قرار دارد. ارتفاع این برج ۲۳ متر است و در دوره قاجار ساخته شده است. پلان آن در داخل برج دایره شکل است. و با یک رشته راه پله حلزونی به قسمت فوقانی متصل میشود. کارکرد اصلی آن دیدبانی بوده که دارای هشت نورگیر در جهات مختلف است که در زمان خود همواره یک نگهبان در بالای آن نگهبانی میداده و به محض مشاهده آتش و شناسایی محل وقوع آن بلافاصله زنگی که ازبالای سقف آویزان بود رابه صدا در می آورد و ماموران آتش نشانی تبریز که در آن موقع جزو مجهزترین آتش نشانان بودند با قرار دادن بشکههایی روی گاری سریعا خود را به محل رسانده و با پرکردن بشکهها از آب انبار همسایهها و به کمک تجهیزات خود عملیات اطفاع حریق را انجام می دادند.
بدین ترتیب شهر تبریز از دوره قاجاریه دارای دستگاههای اطفای حریق و پمپاژ آب با پمپهای مسی دستی دوطرفه بود. این وسایل، هماکنون در موزهی آتشنشانی تبریز نگهداری میشوند.
همچنین در بالای برج همیشه چراغی روشن بود که برج را به فانوس دریایی تبریز بیدریا تبدیل میکرد که مسافران با دیدن چراغ آن از رسیدن به شهر و آبادی مطمئن میشدند و برای اطلاع از ادامه مسیر به آنجا میرفتند. و همچنین افرادی که به کمک آتشنشانی نیاز داشتند با دنبال کردن این چراغ در شب میتوانستند به آنجا بشتابند.
قابل ذکر است که این برج یکی از نمونه های نادر در نوع خود است که تاکنون باقی مانده و نکته جالب این جاست که طبق مستندات تاریخی، انگلیسی ها برج های آتش نشانی خود را با الهام از این برج ساخته اند.
سال پیش به دلیل حوادث ناگوار شهادت آتشنشانهای کشورمان در حادثهی ساختمان پلاسکو پرچمی سیاه بر فراز برج آتشنشانی عزای جامعهی آتشنشانی کشور را نمایش میداد.
و در آخر باید خاطر نشان کرد که این برج باشماره ۲۰۱۱ در سازمان میراث فرهنگی و صنایع گردشگری به ثبت رسیده است.