ایل بایرامی (عید نوروز)
شنبه، 15 اردیبهشت 1397
هرساله با نزدیک شدن به عید باستانی نوروز، مردم آذربایجان نیز همراه با همه مردم ایران آئین‌های این عید را برگزار می‌کنند و با رسوم خاصی، جشن‌های خاص خود را در نوروز برپا می‌کنند.
جشن‌های عید نوروز نخستین جشن ایرانیان است که از زمان پادشاهی جمشید مرسوم شده و در فرهنگ ایرانی به ثبت رسیده است که نوروز، بزرگ‌ترین و شکوهمندترین جشن ایرانیان است که از هزاران سال پیش در نخستین روز سال نو با آیین‌های ویژه و باشکوه بسیار برگزار می‌شود.
خانه‌تکانی
خانه‌تکانی یکی از رسوم قدیمی مردم آذربایجان است که هرساله در آستانه عید نوروز به‌منظور تمیزی خانه و کاشانه انجام می‌شود که این رسم ازجمله آداب و سنت‌هایی است که هرساله به‌جا آورده می‌شود و بانوان آذربایجان برای میزبانی از عید نوروز آماده می‌شوند.
«بایرام پایی»
یکی از مهم‌ترین رسوم عید در آذربایجان شرقی که هم‌اکنون نیز در اغلب خانواده‌ها حفظ‌شده است فرستادن غذا از خانه پدری به خانه دختران شوهر کرده است.
«بایرام پایی» به عبارتی تبریک عید مادر به دختران شوهر کرده است که نه تنها در سال‌های نخست ازدواج دختر بلکه تا زمانی که والدین در قید حیات‌اند به‌جا آورده می‌شود.
از ۲۰ روز قبل از عید تا چهارشنبه‌سوری دریکی از شب‌ها از طرف هر یک از خانواده‌های پدری دختر مانند عموها و دایی‌ها و برادران به‌ویژه خود خانواده پدری غذاهایی پخته و به خانه دختر فرستاده می‌شود.
مادران با پختن غذاهایی مانند پلو، مرغ، کوکو، قیمه گوشت و ماهی‌دودی آب پز به‌تناسب تعداد اعضای خانواده به همراه هدایایی مانند پارچه در مجموعه‌های مسی بایرام پایی را روانه خانه دختر می‌کنند.
خرید لباس
خرید لباس نو از دیگر آداب‌ورسوم عید نوروز است. یکی دو روز مانده به آغاز سال جدید افراد خانواده برای خرید لباس عیدشان به بازار و فروشگاه‌ها می‌روند و لباس‌های نو و پارچه‌های رنگی خریداری می‌کنند.
رویش سبزه
کاشتن دانه، غلات و حبوبات در چند روز پیش از آمدن نوروز و نگریستن به رویش دانه‌ها از آیین‌های کهن ایرانیان بوده است. سنت رویاندن سبزه در حال حاضر همچون گذشته در میان مردم وجود دارد و هر خانواده ده روز مانده به نوروز، حبوباتی چون گندم، جو، عدس، ماش، نخود و سیر را درون بشقاب ریخته و سبز می‌کنند.
دیدوبازدید
بعد از تحویل سال نو، دیدوبازدید از بزرگان خانواده و اعضای فامیل از دیگر رسوم خوب بین مردم است که چند روز اول عید در مناطق شهری و روستایی به این امر اختصاص می‌یابد. پایان‌بخش مراسمات نوروزی و عید نوروز با آیین سیزده بدر پایان می‌یابد که در این روز مردم به خارج از شهرها می‌روند و این روز را در دامن طبیعت سپری می‌کنند.
زیارت اهل قبور
سنت زیارت قبور درگذشتگان در دهه پایانی سال، سنت ریشه‌دار دیگری است که تازه و مکرر می‌شود و نمادین و رازآلود فرآیند نو شدن هستی را با رویکرد به پیشینه‌ها و در پیوند با روان خردورز و دانای گذشتگان به دید نوجوانان و جوانان می‌گذارد تا بدانند آیندگان و نیامدگان که از چه سرزمینی برخاسته‌اند و پدرانشان با چه فرهنگی زیسته‌اند.
در این سنت پرمعنا با حضور در گورستان و نذر احسان، به این سنت ارجمندی می‌بخشند و بدین‌سان نوروز را از یک جشن ساده به بلندای یکی از بزرگ‌ترین و زیباترین سنت‌های ماندگار بشری می‌رسانند، سنتی که همسو با رستاخیز هستی، افزون بر کودکان و نوجوانان و سالخوردگان، روان درگذشتگان نیز اکرام می‌شوند
برخی‌ها نیز سال نو را در کنار قبور شهدا، شهدای گمنام و یا بر مزار عزیزان ازدست‌رفته خود تحویل می‌کنند.
منبع: خبرگذاری تسنیم
سیرک بین‌المللی Tubarões در تبریز
شنبه، 15 اردیبهشت 1397
از جمعه ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۷ در محوطه جنگلی لاله پارک (قارتال باغی)
سیرک بین‌المللی Tubarões (کوسه‌ها) با نام دیگر «نمایش آبزیان» از کشورهای آمریکای جنوبی بزودی در تبریز اجرا خواهند داشت. در صورتی که به دنبال تجربه‌های کلاسیک هستید این رویداد رو از دست ندید.
آخیر چرشنبه (چهارشنبه سوری)
شنبه، 15 اردیبهشت 1397
در ایران باستان، روز چهارشنبه آخر سال نحوست داشته است و برای رفع نحوست، آتش را که مظهر فروغ ایزدی بوده است روشن می کردند و از روی آن می پریدند.
با ورود اسلام به ایران تا قبل از انقلاب اسلامی، این مراسم پابرجا ماند؛ چون آتش در اسلام جزو مطهرات است و هرچیز ناپاکی که در آتش بسوزد پاک و طاهر می شود. از طرفی، اعراب هم چهارشنبه را نحس می دانند و نحوست این روز را به وسیله ی افروختن آتش رفع می کنند.
ایرانیان باستان اعتقاد داشتند که نباید چرک و آلودگی سال کهنه را تحویل نوروز دهند و چون رفع همه آلودگی ها با شستشو برای آنها ممکن نبود، علاوه بر آب به عنصر آتش نیز روی می آوردند و چون آتش را نیز مظهر و عامل پاکی می دانستند، با آتش زدن هیزم به از بین بردن لوازم غیر قابل استفاده و ضدعفونی کردن محل زندگی خود می پرداختند. ضمن این که برافروختن شعله ها همراه با دود، حشرات را نیز از بین می برد.
اما امروزه معمولاً مراسم اوستاخوانی در خانه های زرتشتیان برقرار است و هفت نوع میوه خشک مثل کشمش، انجیر، بادام، خرما، توت و پسته به مهمانان می دهند. هفت میوه خشک زرتشتی ها شباهت زیادی به آجیل چهارشنبه سوری دارد که خوردنش در این شب واجب است. در بسیاری از شهرها آش ترشی هم به نام این شب با چند نوع سبزی درست می شود.
آئین های کهن جشن چهارشنبه سوری را می توان بدینصورت نام برد:
فال گوش ایستادن: که در این مراسم که در آن دختران جوان نیت می کنند، پشت دیواری می ایستند و به سخن رهگذران گوش فرا می دهند و سپس با تفسیر این سخنان پاسخ نیت خود را می گیرند.
قاشق زنی:در این رسم دختران و پسران جوان چادری بر سر و روی خود می کشند تا شناخته نشوند و به در خانهٔ دوستان و همسایگان خود می روند. صاحبخانه از صدای قاشق هایی که به کاسه ها می خورد به در خانه آمده و به کاسه های آنها آجیل چهارشنبه سوری، شیرینی، شکلات، نقل و حتی پول می ریزد.
هر ناحیه از ایران براساس تفکیک منطقه یی خود برای این جشن آداب و رسوم خاصی دارد که این آداب و رسوم براساس فرهنگ و مناسبات قومی و قبیله آن منطقه تعریف می شود. تبریزی ها در شب چهارشنبه سوری به روی هم آب یا گلاب می پاشند و معتقدند آب پاشیدن، زندگی را با سعادت قرین می کند. از دیگر رسوم ضروری این شب، فرستادن خُنچه از منزل داماد به منزل عروس است.
در تبریز یک روز قبل از چهارشنبه سوری جوانان پیش از طلوع آفتاب به کوچه می رفتند و هفت بار از روی جوی آب یا چشمه آب می پریدند و در همان حال می خواندند: آتیل ماتیل چهارشنبه آینا تکین بختیم آچیل چهارشنبه.
از دیگر رسم های این دیار این بود که مردم همراه اعضای خانواده روز سه شنبه و به خصوص عصر روز سه شنبه برای خرید به چهارشنبه بازاری می رفتند و خوردنی هایی همچون آجیل و شیرینی تهیه می کردند و به آن آجیل ، چهارشنبه یمیشی که ترکیب آن عبارت بود از مغز گردو ، بادام ، فندق ، کشمش ، نخود و …می گفتند.
یکی از مراسم دیگر خرید لباس تازه برای بچه ها بود و به آن بچه ها (چهارشنبه بالالاری ) می گفتند در واقع چهارشنبه سوری جشن کودکان بود به طوری که مردم به طنز و ظرافت می گفتند چهارشنبه اوشاغی بشی بیر شاهی.
ارسال چهارشنبه لیق از دیگر مراسم این روز بود که به خانه عروسی که تازه به خانه بخت رفته از طرف پدر و مادرش انجام می گرفت.
چهارشنبه لیق بیشتر تشکیل می شد از پارچه برای لباس ، پیراهن برای داماد ، آجیل چهارشنبه سوری .
همچنین ارسال چهارشنبه لیق از طرف داماد به عروس که هنوز به خانه بخت نرفته و در خانه پدری زندگی می کرد رایج بود.
از رسوم قدیمی دیگر می توان به آتش روشن کردن در پشت بام خانه ها اشاره کرد و بچه ها هنگام پریدن از آتش می خواندند آتیل ماتیل چهارشنبه بختیم آچیل چهارشنبه که معادل فارسی آن زردی من از تو سرخی تو از من است.
نامگذاری چهارشنبه های اسفند ماه از دیگر رسوم جالب بود که قدیمی ها انجام می دادند به طوریکه به اولین چهارشنبه اسفند ماه ، اول چهارشنبه به دومی ، کوله چهارشنبه به سومی چیله گودی چهارشنبه و به چهارمی آخیر چهارشنبه می گفتند و هر چهارشنبه در پشت بام خانه ها آتش روشن می کردند.
بعضی از این مراسم ها همچنان هم در بین مردم تبریز انجام می گیرد و مردم تبریز به رسم قدیم و به ید آن روزها هنوز هم بعضی از آن مراسم ها را اجرا می کنند.
برخی از شعرهایی که مردم در زمان پریدن از روی آتش می‌خوانند:
آتیل، باتیل چرشنبه
بختیم آچیل چرشنبه
آغیرلیغیم ، یورغونلوغوم اودلارا
منیمله هوپبولمایان یادلارا
آغیریلیغیم اود اولسون
اوددا یانان یاد اولسون
اود اوستونن آتداناق
هر جفایا قاتداناق
آتیل توتول چرشنبه
چیللم توکول چرشنبه
بختیم آچیل چرشنبه
مرکز خرید میلاد نور (ولیعصر)
سه شنبه، 11 اردیبهشت 1397
مجتمع زیرزمینی میلادنور در ولیعصر تبریز واقع شده است. منطقه ولیعصر تبریز بخصوص بخش فلکه بزرگ و سنگ‌فرش آن یکی از نقاط دیدنی تبریز با واحدهای تجاری و رستوران‌ها، کافی‌شاپ‌ها و خیابان‌های متعدد است، این مرکز خرید یکی از پروژه‌های مشارکتی شهرداری تبریز که در ۳ طبقه سازه‌ای و زیر فلکه بزرگ ولیعصر احداث شد. زیربنای طرح ۱۰۵۰۰ مترمربع که این مجتمع شامل یک طبقه مرکز خرید به تعداد ۷۸ مغازه و دو طبقه پارکینگ طبقاتی می‌باشد.
این مرکزتجاری و پارکینگ دارای ۸ دستگاه پله‌برقی در دورتادور میدان خواهد بود که در ۴ خروجی طراحی شده است. مرکز خرید میلاد نور ولیعصر تبریز به مساحت ۳۵۰۰ مترمربع توسط شرکت زودکار ساخته شد که سهم شهرداری ۴۸٪ و سهم سرمایه گذار ۵۲٪ می‌باشد. طبقات -۲ و -۳ که پارکینگ طبقاتی مجتمع است به ظرفیت ۳۵۰ دستگاه خودرو پارکینگ عمومی ظرفیت دارد.
مرکز خرید میلاد نور ولیعصر که در مهرماه ۱۳۹۳ افتتاح گردید میزبان بورس مختلف کالاها و برندهای متنوع و روز دنیا در زمینه پوشاک، کیف و کفش، طلا و جواهرات، لوازم ورزشی، لوازم خانگی، لوازم صوتی و تصویری، رستوران، کافی‌شاپ، سایر صنوف و خدمات می‌باشد.
امکانات مزایا و امتیازات
مرکز خرید میلاد نور ولیعصر دارای ۹۰ باب واحد تجاری، سرویس بهداشتی مخصوص آقایان، خانم‌ها و افراد معلول می‌باشد.
آدرس: تبریز – کوی ولیعصر – فلکه بزرگ – مرکز تجاری میلاد نور ولیعصر
منبع: تبریز – ایران
کلیسای چوپان (جلفا)
سه شنبه، 11 اردیبهشت 1397
کلیسای چوپان از جمله بناهای تاریخی ایران است که در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است.
این کلیسا که در قرن ۱۶ میلادی ساخته شده و در سال ۱۸۳۶ میلادی بازسازی گردیده است. این مکان محل عبادت چوپانان ارمنی ساکن روستاهای اطراف دره شام بوده است.
ساختمان کلیسا از خارج مربعی شکل به ابعاد ۷٫۷ در ۵٫۷ متر و از داخل صلیبی شکل بوده و کلیسای کوچک (Chapel) محسوب می‌گردد. ورودی اصلی در قسمت غربی بنا قرار داشته و محراب آن در سمت شرق بنا می‌باشد. مصالح بکار رفته در ساختمان آن سنگ و ملات است و سطح دیوارهای داخلی با گچ پوشانده شده است. بنا فاقد هر گونه حجاری است. این کلیسا دارای گنبد کوچکی با پلان دایره شکل است که بر روی آن چهار نورگیر در چهار جهت تعبیه شده است. در سمت غرب کلیسا آثار و بقایای بنای ویران شده‌ای موجود است که احتمالاً بخشی ازکلیسا را تشکیل داده است. در محوطه اطراف کلیسا سنگ صلیبهایی بوده است که جهت حفظ آنها تعدادی به تبریز منتقل گردیده است.
کلیسای چوپان درغرب شهر مرزی جلفا، در ساحل رود ارس و در استان آذربایجان شرقی واقع است.
تقریباً در ۵ کیلومتری غرب جلفا در مسیر جاده جلفا – سد ارس در میان کوه‌های رسوبی سرخ رنگ قرار گرفته است و طوری در آنجا مکان گزیده که جزء طبیعت لاینفک آنجا درآمده است. این کلیسا در سال ۱۵۱۸ میلادی احداث گردیده و چنانچه از نام آن قابل استنباط است شاید این کلیسا برای چوپانانی که مشغول چرای حیوانات در مراتع آنجا بودند طراحی شده تا آنها برای به عمل آوردن فیوضات خود به روستاهای دره شام مراجعت نکنند. پوسته خارجی کلیسا به وسیله سنگ ساخته شده و دارای یک گنبد کوچکی می‌باشد که اخیراً مرمت گردیده است. داخل کلیسا خیلی کوچک است و بیش از ده نفر در آن جای نمی‌گیرد. طاق‌های آن نیز به مانند کلیساهای دیگر جناغی شکل است.
