محمود ملماسی شاعر و ادیب معاصر تبریزی بود که بیشتر در باره اهل بیت شعر میگفت. وی از اعقاب همام تبریزی بود. محمود ملماسی در سال ۱۲۹۶ شمسی در شهر تبریز متولد شد. تا سن ۵ سالگی خط و زبان فارسی را از پدرش آموخت. پدرش از اولین وکلای دادگستری بود. سپس نزد میرزا محسن آقا ادیب العلما ادبیات را آموخت. در نه سالگی گلستان سعدی و در سیزده سالگی کلیله و دمنه را به پایان رساند. از او دفتر شعری بر جای مانده. او آزرم تخلص می کرد. سرانجام در سال ۷۱ شمسی چشم از جهان فرو بسست و در مقبره الشعراء تبریز به خاک سپرده شد. آزرم از اعقاب همام تبریزی بود وی غیر از شعر به خوشنویسی و تذهیب کاری هم می پرداخت.
محمود ملماسی در سال ۱۲۹۶ درخانوادای فرهیخته و هنرمند در شهر تبریز متولد شد.
تحصیلات
وی تا سن پنج سالگی نوشتن و خواندن پارهای از کلمات را از پدر خود فراگرفت و بعداً در محضر میرزا محسن آقا ادیب العلما مشغول آموختن شد و پس از مدتی، به دبستان رفت.
در نه سالگی گلستان سعدی و در سیزده سالگی کلیله و دمنه را به پایان رسانید و این علاقه به ادب فارسی سبب شد که او شاعری توانا شود.
محمود ملماسی با صبیه مرحوم آیتالله سید ابراهیم دروازهای ازدواج کرد که حاصل آن پنج پسر ( علاءالدین, رکن الدین, ضیاءالدین, فریدون و فرخ ) و یک دختر بود.
از آثار از شادروان محمود ملماسی که به «آزرم تبریزی» تخلص میکرد، دفتر شعری بر جای ماندهاست.
وی در اول تیر ۱۳۷۰ دار فانی را وداع گفت و در مقبره الشعرای تبریز دفن گردید.