تبریزتریپ

پیش از خواندن این مطلب: راهنمای پرسیدن آدرس در تبریز

تابلو: ائل گلی
مردم: شاهگؤلو

تابلو: خیابان شریعتی
مردم: شهناز خیاوانی

تابلو: پل اتحاد ملی
مردم: پل کابلی

تابلو: میدان جانبازان
مردم: فلکه دانشگاه

تابلو: چهارراه بهشتی
مردم: چهارراه منصور

تابلو: محققی
مردم: سه راه امین

تابلو: میدان جهاد
مردم: نصف راه

تابلو: میدان منتظری
مردم: مارالان میدانی

تابلو: حکیم نظامی
مردم: آخر شهناز

تابلو: بلوار آزادی
مردم: کمربندی

تابلو: بلوار نیایش
مردم: کمربند میانی

تابلو: فارابی
مردم: چایکنار

تابلو: میدان نماز
مردم: راسته کوچه آغزی

تابلو: خیابان شهید مطهری
مردم: راسته کوچه خیابانی

تابلو: خیابان جمهوری اسلامی
مردم: بازار آغزی

تابلو: میدان شهدا
مردم: بانک ملی

تابلو: میدان فجر
مردم: قونقا باشی

تابلو: میدان قطب
مردم: قورد میدانی

تابلو: کوی شهید جدیری
مردم: حلمه سازانده دربندی

تابلو: شتربان
مردم: دوه چی

تابلو: ستارخان (مدتی هم شمس تبریزی)
مردم: یکه دکان

تابلو: قدس
مردم: قره آغاج

تابلو: میدان کاه فروشان
مردم:سامان میدانی

تابلو: حجتی
مردم: جامیشاوان

تابلو: شهید زمانی
مردم: بازار فلکه سی

تابلو: فلکه شهریار
مردم: بویوک فلکه!

تابلو :بارون آواک
مردم : بارناوا

تابلو: خیابان مصلی
مردم: والمان کوچه سی!

تابلو: فلکه روحانی
مردم: فلکه خیام

تابلو: شهید چمران
مردم: آخماقیه

تابلو: شهرک امام
مردم: خانه سازی

تابلو: فلسطین
مردم: ملل متحد

تابلو: سرباز شهید
مردم: تازا خیاوان

تابلو: وحدت
مردم: ایسماعیل باقال

تابلو: شهید باکری
ذهن: احمد آباد

تابلو: شهید اصمعی
مردم: لوتی ایبراهیم

تابلو: خیابان انقلاب
مردم: قیرخ متیر!

تابلو: ثقه الاسلام شمالی
ذهن: منبح

تابلو: پاسداران
ذهن: حیدرآباد

تابلو: مفتح
مردم: شاه آباد

تابلو: شهید رنجبر
مردم: حکم آباد

تابلو: شهید مدنی
مردم: دارایی

تابلو: شهید غلامی
مردم: تپلی باغ

تابلو: سیزده آبان
مردم: مسگرزاوه

تابلو: نیروی هوایی
مردم: منجم

تابلو: کوثر
مردم: حیدرآباد

تابلو : دکتر قریب
مردم : کوی فیروز

تابلو : شهید علیپور
مردم:بالاحامام

تابلو: ملا علی اکبر
مردم: زیغلار

تابلو: کجاباد
مردم: کجوار

تابلو: مهران رود
مردم: میدان چایی

تابلو: تلخه رود
مردم: آجی چای

بازخوانی میدان صاحب آباد از روی تصاویرشاردن و مطراقچی براساس متون تاریخی
(ازشکل گیری تا دوره صفویه) | پیروز حناچی / احد نژاد ابراهیمی سردرود

چکیده:
مجموعه صاحب آباد تبریز که بقایای باقیمانده آن امروز به نام مجموعه صاحب الامر معروف گشته است از مجموعه های تاریخی و ارزشمند ایران می باشد طبق بررسی های انجام شده این مجموعه مدت چهار قرن مرکز حکومت ایران و مقر فرماندهی پادشاهانی چون جهانشاه، اوزون حسن، شاه اسماعیل و شاه طهماسب بوده است، اما امروزه تنها نام و یاد این مجموعه نفیس باقیمانده و تغییرات به وجود آمده در طول تاریخ باعث کاستن از شکوه و عظمت آن شده است. شروع ساخت این مجموعه به دوره آباقاخان (ایلخان مغول) در زمان صدارت شیخ محمد جوینی، وزیر کبیر وی، برمی گردد. با ساخته شدن این مجموعه روند گسترش شهر تبریز به سمت شمال رودخانه مهران رود کشیده می شود. بعدها در دوره جهانشاه دارالحکومه از محله ششگلان به این مجموعه انتقال داده می شود و از ان تاریخ تا زمان شاه طهماسب که پایتخت از تبریز به قزوین انتقال داده شد.

ادامه مطلب

محمود ملماسی شاعر و ادیب معاصر تبریزی بود که بیشتر در باره اهل بیت شعر می‌گفت. وی از اعقاب همام تبریزی بود. محمود ملماسی در سال ۱۲۹۶ شمسی در شهر تبریز متولد شد. تا سن ۵ سالگی خط و زبان فارسی را از پدرش آموخت. پدرش از اولین وکلای دادگستری بود. سپس نزد میرزا محسن آقا ادیب العلما ادبیات را آموخت. در نه سالگی گلستان سعدی و در سیزده سالگی کلیله و دمنه را به پایان رساند. از او دفتر شعری بر جای مانده. او آزرم تخلص می کرد. سرانجام در سال ۷۱ شمسی چشم از جهان فرو بسست و در مقبره الشعراء تبریز به خاک سپرده شد. آزرم از اعقاب همام تبریزی بود وی غیر از شعر به خوشنویسی و تذهیب کاری هم می پرداخت.
محمود ملماسی در سال ۱۲۹۶ درخانوادای فرهیخته و هنرمند در شهر تبریز متولد شد.

تحصیلات

وی تا سن پنج سالگی نوشتن و خواندن پاره‌ای از کلمات را از پدر خود فراگرفت و بعداً در محضر میرزا محسن آقا ادیب العلما مشغول آموختن شد و پس از مدتی، به دبستان رفت.
در نه سالگی گلستان سعدی و در سیزده سالگی کلیله و دمنه را به پایان رسانید و این علاقه به ادب فارسی سبب شد که او شاعری توانا شود.

محمود ملماسی با صبیه مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم دروازه‌ای ازدواج کرد که حاصل آن پنج پسر ( علاءالدین, رکن الدین, ضیاءالدین, فریدون و فرخ ) و یک دختر بود.
از آثار از شادروان محمود ملماسی که به «آزرم تبریزی» تخلص می‌کرد، دفتر شعری بر جای مانده‌است.
وی در اول تیر ۱۳۷۰ دار فانی را وداع گفت و در مقبره الشعرای تبریز دفن گردید.

نمونه خط شکسته نستعلیق استاد علاءالدین ملماسی

محمود ملماسی

طاهر خوشنویس تبریزی (۱۳۵۵ – ۱۲۶۷ خورشیدی) فرزند «عبدالرحمن» از نسخ‌نویسان صاحب‌نام معاصر است که در روستای هلق بخش سیه‌رود شهرستان جلفا در استان آذربایجان شرقی زاده شد. او کاتب بسیاری از قرآن‌های چاپی، نهج‌البلاغه، کتاب‌های دعا و کتب دیگر است.
خوشنویس تبریزی هرچند از نظر قدرت قلم و هنر خوشنویسی سرآمد نبود؛ اما به دلیل تحریر قرآن در دفعات مکرر و سایر کتب مذهبی که در شمارگان زیاد چاپ و منتشر شد، در این زمینه شهرت به‌سزایی یافت و به طاهر خوشنویس مشهور شد. از قرآن‌های ماندگار او، قرآن عظیم با ترجمه و خلاصهٔ تفسیر فیض‌الاسلام است که متن به خط نسخ و ترجمه به خط نستعلیق است.
خوشنویس تبریزی ابتدا نزد پدر، تحصیلات مقدماتی و قرائت قرآن را آموخت. سپس به مکتب رفت و با صرف و نحو عربی نیز آشنا شد. او از سال ۱۲۸۵ تا سال ۱۳۳۴ خورشیدی به مدت حدود ۵۰ سال در مدارس تبریز به آموزش خوشنویسی مشغول بود.

تألیفات

خوشنویس تبریزی وقتی تنها ۹ سال داشت، جزء ۳۰ قرآن را به خط خوش نوشت و در ۱۴ سالگی، کتاب معالم را کتابت کرد. او از سال ۱۲۸۲ خورشیدی شروع به نگاشتن نخستین جلد کامل قرآن نمود و در سال ۱۲۸۶ خورشیدی آن را تمام کرد؛ البته ۲۴ جلد دیگر از قرآن را هم نوشت که کتابت واپسین جلدش در سال ۱۳۵۳ خورشیدی پایان یافت. کل خوشنویسی‌های خوشنویس تبریزی به بیش از ۲۰۰ جلد می‌رسد که از آن جمله‌اند:

• • قرآن (۲۵ جلد)
  • نهج‌البلاغه
  • صحیفهٔ سجادیه
  • مکاسب
  • منتهی‌الآمال
  • جامع المقدمات
  • شرح جامی
  • علم رجال
  • کفایه الاصول
  • معالم

مرگ

طاهر خوشنویس در سال ۱۳۵۵ خورشیدی در تهران دیده بر جهان فروبست و ابتدا در بهشت زهرا دفن گردید؛ اما در ۱۰ بهمن ۱۳۸۴ خورشیدی و بعد از ۲۹ سال، پیکرش به مقبرهالشعرای تبریز منتقل شد و در این مکان آرام گرفت.
منبع: ویکی‌پدیا

مهدی روشن‌ضمیر، ادیب، نویسنده و پژوهشگر معاصر است.

زندگی‌نامه

مهدی روشن‌ضمیر در سال ۱۲۹۸ در تبریز به دنیا آمد. وی پس از سپری کردن دوران ابتدایی و متوسطه، در سال ۱۳۱۶ برای ادامهٔ تحصیل راهی تهران شد. وی از آن پس به تدریس و نیز ادامهٔ تحصیل پرداخت و در سال ۱۳۳۶ دکترای خود را از فرانسه اخذ کرد.
روشن‌ضمیر از آن پس به مدت ۲۷ سال در دانشگاه تبریز تدریس نمود و به تألیف و نگارش نیز پرداخت. مهدی روشن‌ضمیر سرانجام پس از عمری تلاش و خدمت در ۸۰ سالگی در تهران درگذشت و در مقبرهُ الشعرای تبریز به خاک سپرده شد.

آثار

مشکلات زبان فرانسه در ۳ جلد، دیار خوبان، برگزیده‌های ادبی در ۲ جلد و مجله‌های فرانسه و نیز ترجمهٔ فردوسی و حماسهٔ ملی و ترجمه معتقدات و آداب و سنن ایرانی، از جمله آثار وی می باشند.
یکی دیگر از آثار وی دیباچه‌ای است بر چاپ اول حیدربابایه سلام که به همراه مقدمهٔ دوست صمیمی ایشان عبدالعلی کارنگ به طبع رسید که این دو نوشته به همراه خط میرزا طاهر خوشنویس در عرضهٔ این اثر فاخر ادبی سهم بسزایی داشتند.
شهریار در شمردن محسنات چاپ اول حیدربابایه سلام می‌نویسد:
« به خامهٔ دو استاد دانشمند آقایان روشن ضمیر و کارنگ مزین و مقدمه نویسی شده و …»

منبع: ویکی‌پدیا

همچنین ببینید: خانه ثقه‌الاسلام

میرزا علی‌آقا تبریزی (زاده ۲۹ دی ۱۲۳۹ – مرگ ۹ دی ۱۲۹۰ خورشیدی) مشهور به ثقهالاسلام تبریزی یا ثقهالاسلام دوم، از علمای آذربایجان و یکی از کشته‌شدگان جنبش مشروطیت ایران بود. او از مشروطه‌طلبان و آزادی‌خواهان بود و در عاشورای ۱۳۳۰ هجری قمری در تبریز به دست روس‌ها به دار آویخته شد.

زندگی‌نامه

او در هفتم رجب ۱۲۷۷ ق. در تبریز بدنیا آمد. پدر بزرگش حاج میرزا شفیع صدر ثقهالاسلام شاگرد سید کاظم رشتی و رئیس شیخیه تبریز بود. پدرش حاج میرزا موسی ثقهالاسلام در جنبش تنباکو شرکت داشت.

تحصیلات خود را در تبریز و سپس در کربلا و نجف انجام داد. پس از آن به تبریز بازگشت و در ۱۳۱۹ بعد از درگذشت پدرش لقب «ثقهالاسلام» را به پیشنهاد محمدعلی میرزا ولیعهد از مظفرالدین‌شاه دریافت کرد و رئیس شیخیه در تبریز شد. سه بار ازدواج کرد و سه پسر و چهار دختر داشت. زبان‌های ترکی و فارسی و عربی و فرانسه را می‌دانست و نشریات عربی را می‌خواند و در سخن‌رانی‌های خود مردم را از اوضاع دنیای جدید با خبر می‌ساخت. با امیرنظام گروسی و مهدیقلی هدایت و ادیب‌الممالک فراهانی معاشرت و گفتگو داشت. طبع شعر داشت و در کتابخانه خود مجلس شعرخوانی برگزار می‌کرد.

مشروطیت

از آغاز جنبش مشروطیت از هواداران آن بود. پس از اعلام مشروطه در انتخابات دوره اول مجلس شورای ملی رای اول را در بین علمای تبریز بدست آورد ولی نمایندگی را نپذیرفت. با تأسیس انجمن ایالتی آذربایجان از حامیان آن شد و در مقابل انجمن اسلامیه که علمای مخالف مشروطه تأسیس کرده بودند پشتیبان انجمن ایالتی بود.

در دوره استبداد صغیر سعی زیادی برای جلوگیری از اشغال تبریز و حل مسالمت‌آمیز مسائل داشت. پس از فتح تهران کوشش کرد که از خلع محمدعلی شاه جلوگیری کند و اختلافات با مسالمت حل شود ولی موفق نشد. با اشغال تبریز از سوی نیروهای روسیه تزاری سعی در آرام کردن اوضاع داشت. به اصرار او ستارخان و باقرخان از تبریز به تهران رفتند.

پس از اولتیماتوم روسیه به ایران و درخواست اخراج شوستر، مردم تبریز به تظاهرات دست زدند. مجاهدین تبریز به هواداری از مردم آماده مقابله با نیرهای روس شدند. ثقهالاسلام با اقدامات مجاهدان مخالف بود و همین به دشمنی آنان با او منجر شد. با شروع جنگ از سوی روس‌ها، ثقهالاسلام به مخالفت با آن‌ها برخاست و در نامه‌ای از امیر حشمت نیساری رئیس شهربانی تبریز خواست که در برابر روس‌ها مقابله و دفاع کند. با آن که در چند روز نبرد مجاهدان نیروی روس را ضعیف کرده بودند ولی منحل شدن مجلس در تهران و پذیرش اولتیماتوم ثقهالاسلام را واداشت که از مجاهدین بخواهد که سلاح را بر زمین بگذارند.

به دار کشیدن ثقهالاسلام

پس از اشغال تبریز بدست قشون روس روس‌ها از ثقهالاسلام خواستند که به کنسولگری روسیه در تبریز بیاید. با آن‌که کنسول عثمانی به او هشدار داده بود، ثقهالاسلام از مخفی شدن و پناهندگی در کنسولگری عثمانی سر باز زد و به کنسول گری روسیه رفت. در آن جا از او خواستند که بنویسد که آغاز کننده جنگ مجاهدان بوده‌اند ولی ثقهالاسلام از این کار خودداری کرد و گفت روس‌ها جنگ را شروع کرده‌اند. پس از آن او را همراه هفت تن دیگر در روز عاشورای سال ۱۳۳۰ قمری برابر با ۹ دی‌ماه ۱۲۹۰ خورشیدی به‌دار کشیدند. او را در محلی که اکنون مقبرهالشعرای تبریز است دفن کردند.

پس از انقلاب اکتبر روسیه، دولت شوروی هیئتی را به تبریز اعزام کرد و به عنوان عذرخواهی دسته‌گلی بر مزار وی گذاشتند.

آثار

• رآهالکتاب در اسامی مولفات شیعه است
• نامه‌های تبریز
• ایضاح‌الانباء
• بث‌الشکوی (ترجمه بخشی از تاریخ یمینی)
• مجموعه تلگرافات
• تاریخ امکنه شریف
• بالون ملت ایران به کجا می‌رود؟ (رساله)
• ترقی مملکتی به مال است و تحصیل مال با علم (رساله)
• اصول سیاست اسلامیه
• مجمل حوادث یومیه مشروطه
• لالان (رساله)
• نامه‌ها

منبع: ویکی‌پدیا